Wat is dat toch? We komen op een bepaalde leeftijd, en ineens verwacht men dat we maar met een glimlach op ons smoelwerk baby-maak-machines worden? Nee. En dan ook echt nee. Waarom 'echt nee'? Hierom bijvoorbeeld:

Nou, baby’s echt wel! Niet zo’n beetje ook. Eerst geef je tonnen uit aan luiers, buggy’s, Zwitsal-shit, kinderkleertjes waar ze elke fucking

vijf minuten weer uitgroeien.. om nog maar te zwijgen over kosten voor opleidingen e.d. Yuk! Mama en papa houden ook van mooie spullen kleine snotneus! (Oh ja! Kosten voor zakdoeken rijzen ook ongetwijfeld de pan uit!)

De enige baby in onze buik, zijn food-baby’s (Kost hoogstens wat toiletpapier). Oh, en over eten gesproken… ineens moet je voor twee eten, om daarna totdat ze volwassen zijn hen het lekkerste stukje van elke maaltijd te geven? The fuck? Nee hoor, wij eten voorlopig nog even lekker enkel voor onszelf.

Wanneer je kinderloos bent heb je nog weleens tijd en energie voor een lekkere wip. Lekker experimenteren en seksen op ondeugende plaatsen. Noem het maar op. Maar wanneer zo’n baby uren en uren van je slaap en energie opvreet, is het dag kreunen! Hallo steunen!

Vaak lijkt het ook alsof je je eigen identiteit compleet verliest wanneer je een kind uitgepoept hebt. Kijk maar naar de profielfoto’s. Had je eerst een lekker dellerige selfie als profiel pic, ineens kijken we naar het smoelwerk van je nakomeling.

En dan ook echt. Niet enkel familie-vriendelijke campings in Zuid-Frankrijk, zodat we thuis moeten gaan blaten hoe genieten het was om twee weken lang met een toiletrol onder je armen de buitenlucht op te mogen nemen, met op de achtergrond het briesje door de bomen, het geluid van een prachtige zangvogel.. en het gekrijs van jouw kind en de 265 andere kinderen in verschillende talen.

Laten we even heel eerlijk zijn. We zijn allemaal lekker aan het meedenken hoe we beter voor het milieu moeten/kunnen zijn. Volgens mij komen al die problemen toch echt voornamelijk door ons, wij mensjes! Face it people,

wij zijn de grootste plaag op deze aarde! Dus om van mij te verlangen dat ik er nog een aantal op deze wereld ga zetten, is vrijwel hetzelfde als boeren die wensen om meer hazen. Restaurants die vragen om meer kakkerlakken op de wereld.

Het doel van voortplanten is om een soort in leven te houden, en wij mensen staan volgens mij echt wel onderaan de lijst van bedreigde diersoorten! Dus wanneer je iemand tegen komt die voorlopig niet, of misschien wel nooit aan kinderen wil beginnen.. Het is echt ok.