Rico Verhoeven in tranen: 'had ik mijn vader nog maar’

editorial landscape
De normaal gesproken überstoere kickbokser Rico Verhoeven laat zich zondagavond van een heel gevoelige kant zien in het RTL-programma Rooijakkers Over De Vloer.  

Cruciaal toernooi

Al elf jaar lang houdt Rico zijn titel van ongeslagen wereldkampioen kickboksen hoog. Nu een cruciaal toernooi voor de deur staat, zet hij alles op alles in zijn intense voorbereidingen. Gelukkig staat de sportieveling er niet alleen voor: sinds zijn tienerjaren traint hij samen met Dennis Krauweel.

Bijzonder

Art Rooijakkers, die gisteren een nieuw seizoen van Rooijakkers Over De Vloer begon, dook in de unieke band tussen Rico en Dennis. Met een brok in zijn keel deelt de kickbokser tijdens de uitzending een bijzonder verhaal over de band met zijn coach: “Dennis hoeft maar naar mij te kijken om te weten hoe ik me voel. Soms probeer ik dingen weg te drukken, maar hij krijgt het er wel uit.”

Tranen

Hierna houdt Rico het toch niet goed meer droog. “Dennis is gewoon zo belangrijk voor mij. Ik heb mijn eigen vader niet meer en dat gat vult Dennis voor mij op.” Rico's vader, Jos Verhoeven, overleed in 2017 aan de ziekte van Alzheimer. Hij speelde een grote rol in de kickbokscarrière van zijn zoon. Zo nam hij hem als jong jochie mee naar de sportschool in Tholen, ondanks dat de wereldkampioen liever wilde basketballen en voetballen.

Pijn lijden

Art vraagt zich ook nog even af: “Ben jij verslaafd aan pijn lijden?”, aangezien het leven van een kickbokser niet is weggelegd voor een mens met een doorsnee pijngrens. Volgens Rico: “Ik kan wel heel eerlijk zeggen dat ik er wel erg goed op ga.” Het was vader Jos die hem de fijne kneepjes van het pijn lijden al op jonge leeftijd leerde. “Ik had mijn hand gebroken, je zag aan m’n knokkel niet helemaal lekker zitten, maar dan was het van: ach, niet aanstellen.” Ook toen hij als jong menneke een gebroken oogkas opliep, kon vaders niet veel compassie opwekken. Zijn advies was: "niet aanstellen, het gaat vanzelf over". Toch lijkt Verhoeven hier geen zure nasmaak aan over te hebben gehouden. Volgens hem is hij er alleen maar hard van geworden.