Wat? Ja, je leest het goed. De meeste straffen die je als kind kreeg, zijn nu de dingen die we graag zouden willen. En nee, ik heb het nu niet over hetspankenof andere 18+ zaken. Checken onderstaande "straffen" maar.

Zo graag! Dus ik moet thuisblijven en geen contact met mensen van buiten hebben? En eten wat er in huis is, in plaats van geld uit te geven?Sounds like a dream! Natuurlijk ga ik graag uit. Maar tussen thuiskomen van werk, eten en slapen zit niet heel veel tijd meer, snap je?

Vroeger was dit één van de ergste. Had je je groenten voor de helft op, zat je vol. En je ouders maar denken dat je protesteerde om te eten. Nee ma! Verdomme. Ik hoef gewoon niet meer. Maar een toetje gaat er altijd in! Maar nee, dat mocht niet hoor. Als mij nu een toetje wordt verboden heb ik er vrede mee. Die 10 Snickers, 5 amandelkoeken bij de koffie en stuk taart waren waarschijnlijk al genoeg zoetigheid voor vandaag.

Ja, nice. Doe ik zo. Niet praten, niet bewegen. Gewoon even niets. Hoe nice klinkt dat?

Alhoewel ik verslaafd ben aan mijn iPhone en laptop, vind ik het soms echt heel fijn deze niet te gebruiken. Even niet naar een scherm staren, gewoon genieten van de omgeving en de mensen naast je. Klinkt als een fantasie, I know. Maar het is wel echt mogelijk hoor.

Maar mam, ik wil nog naar buiten/tv kijken/gamen/ect.! Nu ik ouder ben slaap ik wanneer ik wil en is dit niet altijd even chill. Ik ga te laat slapen (want: Netflix) en wordt (voor mijn gevoel) te vroeg wakker. Had ik maar iemand die mij de straf van "vroeg naar bed gaan" gaf. Dan was mijn slaapschema misschien niet zofucked up.