De studenten/jongeren van nu hebben het niet makkelijk. Niet per sé moeilijker dan vorige generaties, maar ook niet veel makkelijker. We schuiven onze serieuze relaties aan de kant voor een goeie carrière en blijven nog liever ff op onze slaapkamer wonen.

De laatste tijd is het steeds normaler geworden om (langer) bij je ouders te blijven wonen. Lekkercheap en je hoeft ook niet zelf te koken. We blijven liever thuis wonen, dan dat we op ons zelf gaan. Aan de ene kant best een tikkie lui toch? Ik bedoel,tuurlijk kan je lekker tot je 25e op je slaapkamer van 3 bij 2 blijven.

Maar je moet er toch ook een keer op uit? En wat nou als je een date hebt. Zeg je dan ook: "Kom je mee naar m'n kamer?". (Oké misschien is dat ook niet heel slecht, gezien de hype omtrent Fifty Shades of Grey de afgelopen weken..)

Niet dan? We zijn veel meer bezorgd om geld dan onze vorige generaties. Maar zelf hebben we ook niet echt gespaard he? Lekker stappen, jezelf volvreten en een Netflix account. Allemaal dikke kosten. Plus de meeste studenten hebben een dikke studieschuld wanneer zij (eindelijk) klaar zijn met hun eindeloze schoolcarrière.

Oh, maar die kan je toch makkelijk afbetalen als je een goede baan krijgt en die ook behoud? Precies. En daarmee komen we dus op het 3e en laatste puntje van dit lijstje.

De meeste studenten kiezen toch eerder voor een carrière dan voor een partner. Niet voor heel hun leven natuurlijk, want een carrière kan je 's nachts niet verwennen. Wat ik bedoel is dat de millennials een goede baan willen fixen en daarom geen tijd hebben voor een serieuze relatie. Dat kan later namelijk altijd nog.

Maar omdat ook grote gebeurtenissen in je leven, zoals bijvoorbeeld een bruiloft, uitgesteld worden, kan je blijven denken dat je nog niet helemaal "volwassen" bent. Ondanks je dan met je date op je slaapkamer bij je ouders thuis Fifty Shades na zit te spelen.