Nekkramp door de hele dag stoeptegels te kijken. Kotsen als je iets in een groep moet zeggen. Als je mensen hoort lachen denk je dat ze jou uitlachen. Teringlijers. Je stikt al in je woorden als je bij de kassa staat. "Bonnetje?" Uhm.. nee, of uhm *begint te zweten* ja doe toch maar.Fuck man. Jij bent verlegen en alle andere mensen lijken super sociaal.

Maar dat ben je niet. Integendeel. Je bent een fuckingcutie. Alleen iedereen denkt dat je in een villa woont en je pa in een Porsche rijdt. Je woont gewoon 3 hoog en je pa leased een Kia Picanto. Je durft gewoon niemand aan te spreken.

"Voor de volgende opdracht moeten jullie in tweetallen werken." Oh nee. Val even dood docent. Alsjeblieft. Je kijkt angstig om je heen maar iedereen heeft al een partner. Kut. Nu ben je geforceerd samen te werken met die weirdo van de klas. Zo'n gozer met hevige astma en geen douche thuis.

Ja hier durf je sowieso niets. Praten. Of überhaupt bewegen. Merken ze het als ik stiekem wegga? Fuck it. Ik ben weg hier.

Oh thanks! Nu ben ik meteen sociaal. Dat ik hier niet eerder aan dacht. Ha-ha. Domme ik. Was het verdomme maar zo makkelijk.

Een drukke trein. Niemand zegt iets. Echt zo'n ijzige stilte. Tijd om je oortjes in te doen. Heerlijk afsluiten die werkelijkheid. Maar WACHT.NEE! Ze liggen nog thuis. Iedereen kijkt je raar aan omdat je je broekzakken aan het aaien was. Op zoek naar je oortjes. Geen oortjes en je wordt aangekeken. Dubbel kut.

Besluit je een keer iets te zeggen. Kan niemand het verstaan. "Sorry, kan je dat herhalen"?. Godverdomme. Laat maar zitten ook. Volgende keer beter.

Je checkt je crush vanaf een afstand. Hij draait zich om. Shit. Wegduiken maar. Jammer genoeg is het leven niet als een film. Hij komt je niet versieren omdat je dat lieve verlegen meisje bent. Hij weet niet je naam niet eens. Rot op man.