Ritchy's Romance: Een brief aan alle moeders
Deze keer iets anders dan jullie normaal gewend zijn. Alleen anders is soms goed en vandaag is anders perfect. Want dit is namelijk een blijk van waardering aan de sterkste vrouwen ter wereld. Een ode aan de grondleggers van het leven zoals wij het kennen. Een brief aan de mooiste mensen ter wereld, een brief aan de belangrijkste personen in ons leven. Dit is een brief aan de vrouwen die we vandaag vieren. Dit is een brief aan alle moeders.
Strijd
Soms lijkt het makkelijk, makkelijk door de manier hoe je moeder het zegt. Soms lijkt er geen strijd in het leven gaande te zijn, door de manier hoe je moeder voor je vecht. Soms tonen jullie ons het pad, terwijl het duister ons bijna had gevonden. Bovenal lieten jullie ons altijd weten dat het goed kwam, want jullie zeiden: “De tijd heelt alle wonden.”
Niet makkelijk
We zijn niet makkelijk en we zijn waarschijnlijk ook nooit makkelijk geweest. Wij zijn wij en zo zijn wij geworden door jullie. Wij willen jullie bedanken, bedanken voor alles. Bedanken voor wie wij zijn, jullie bedanken voor wat wij zijn geworden en bedanken voor wie jullie ons hebben laten zijn. Met Moederdag willen we iets voor jullie kopen, maar hoe zet je materiaal tegenover een leven vol liefde? Er zijn een aantal dingen die we willen zeggen, maar zijn er genoeg woorden die omschrijven wat we voelen? We willen onze liefde laten blijken, maar er is geen gebaar dat grootst genoeg is om dat te doen. Het enige wat wij kunnen en gaan doen voor de rest van ons leven, is jullie trots maken. Dat jullie zullen zeggen: “Dat is mijn kind.”
Het beste en het slechte
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn, dat is onmogelijk met kinderen zoals wij. We hebben al jullie regels wel eens gebroken, kwamen vaker te laat dan op tijd en gebruikten vervolgens dezelfde ‘originele’ smoezen die jullie vroegen bedacht hebben. Wij zijn het beste en slechte van jullie en daar zijn wij trots op.
Welke foute keuze wij ook maken, jullie schouder is voor altijd van ons om op uit te huilen. Iets dat we al tientallen keren hebben gedaan met gebroken harten, gebroken harten waar jullie ons voor waarschuwde. Waarschuwingen waar we niet naar luisterden. We weten dat we daar een handje van hebben, maar een ezel moet zich nou eenmaal 10 keer aan dezelfde steen stoten voordat hij het leert. DIT VIND JE OOK LEUK: HET MILLENNIAL SYNDROOM
Beter mens te zijn
En als er iets is wat we veel bij jullie hebben gedaan, dan is het wel leren. We hebben geleerd om een beter mens te zijn, zelfs als dat soms de lastigste keuze is. We hebben geleerd dat je nooit moet tekenen voor goed genoeg, want goed is niet genoeg als je gemaakt bent om het beste te krijgen. Jullie lieten ons zien dat het goed kwam en kwam het niet goed dan was het ook goed. Een einde is altijd een nieuw begin.
Hoe meer woorden ik op papier zet, hoe enger ik het vind hoe vaak jullie gelijk hebben. Hoe meer ik inzie wat jullie voor ons opgegeven hebben en wat jullie bereid zijn te doen voor ons.
Iets laten bloeien zonder handleiding
We wonen misschien dan wel niet meer thuis en zien jullie niet elke dag, wij zullen nooit vergeten uit welk nest we komen. Hoe warm het daar is en dat we altijd binnen kunnen komen vliegen als wij dat willen. Er wordt gezegd dat leeftijd niet meer dan een getal is en wij zijn het daar niet helemaal mee eens. Want hoe ouder wij worden, hoe meer wij inzien dat wij jullie leven waren en hoe meer wij van jullie gaan houden.
Misschien zelfs zoveel dat het ons bang maakt, want het enige wat wij ons afvragen is hoe wij ooit net zo goed als jullie gaan worden. Hoe kunnen wij de wereld voor iemand zo mooi maken als jullie dat voor ons deden? Hoe creëren wij het licht dat jullie voor ons deden in elke vorm van duisternis? Hoe laat je iets bloeien zonder handleiding? En hebben jullie misschien een handleiding voor ons gemaakt?
<3
