Uit eten gaan is een hel en dit is waarom
De meeste mensen zien uit eten gaan als een lekker avondje weg of een beloning, althans wij dan. Je hoeft zelf niet te koken, je hebt goed tafelgezelschap of je bent op date met de man of vrouw van je dromen. Toch is het idee van uit eten gaan negen van de tien keer geromantiseerd en is het eigenlijk een totale deceptie. Het is vergelijkbaar met een slechte vrijpartij; hoge verwachtingen met nog grotere teleurstellingen. Wij hebben de grootste ergernissen die je tegenkomt naarmate de avond vordert voor je op een rijtje gezet.
1. Je bent schijnbaar onzichtbaar.
Je hebt na een half uur wachten eindelijk een veel te kleine tafel in het overvolle restaurant in de buurt van de wc bemachtigd. Eenmaal aan tafel word je volledig over het hoofd gezien door het personeel dat met elkaar staat te praten. Uiteindelijk komt er een ober naar je tafel toe die net verloren heeft met steen, papier, schaar, en jou dus moet helpen.
2. Waar wordt je überhaupt voor betaald?
Je hebt net de wijnkaart bestudeerd en je hebt een aantal vragen over de veel te dure soorten wijn, maar niemand let op de prijs want je bent zo lekker uit. Natuurlijk kan de ober hier geen antwoord op geven, evenals zijn vier andere collega’s. Uiteindelijk bestellen jullie maar een biertje en een glas huiswijn, daar kunnen ze hopelijk niets aan fout doen.
3. Versteende kruidenboter en moordbrood.
Nadat je drankjes zijn opgenomen, wordt er een mandje met brood en bevroren kruidenboter op tafel gekwakt. Na een paar minuten smeren is je broodje eindelijk bedekt met kruidenboter en probeer je een hap te nemen. Je breekt je kiezen nog net niet op het brood dat waarschijnlijk al sinds eergisteren in de mand ligt.
4. Vette vingers en rust-in-vrede-bier
De drankjes komen eraan en dit is waar de avond eindigt voor mensen met smetvrees. De bediening pakt het glas wijn met zijn vette vingers bij de drankrand vast en zet deze op tafel. Het biertje dat volgt is nog doder dan je overgrootvader.
5. De peuterjuf
Een lichtpuntje aan de avond, de bediening neemt je bestelling meteen op. In plaats van dat hij netjes blijft staan, komt hij gehurkt naast je zitten. Alsof je een kind van zeven bent dat hij een compliment voor zijn mislukte kleurplaat gaat geven.
6. Diepvriesgerechten en liever lui dan moe
Gelukkig duurt het niet zo lang voordat je je voorgerecht krijgt, maar daar is natuurlijk een reden voor. Je carpaccio komt rechtstreeks uit de vriezer, is ijskoud en waterig. Je hebt in de tussentijd een tweede drankje besteld en als de ober deze brengt met nieuwe glazen laat hij vervolgens de oude glazen staan en loopt hij weg met lege handen.
7. De eeuwwisseling tussen de gerechten.
Je voorgerecht is uitgehaald en je wacht al een eeuwigheid op je hoofdgerecht. Het tafeltje naast jullie was veel later klaar met het voorgerecht, maar krijgt natuurlijk eerder het hoofdgerecht dan jij. Na 45 minuten vraag je geïrriteerd waar het hoofdgerecht blijft om deze vervolgens vijf minuten later lauw/koud geserveerd te krijgen, terwijl bij de buren het zelfde gerecht werd geserveerd met warmtedamp. Als je vraagt waarom dat zo is, antwoord de bediening vastberaden dat het zo hoort.
8. Het doekje dat ooit geel was
Nadat je klaar bent met je steak die je op extra rood had besteld, maar well-done kreeg, wordt je tafel uitgehaald en haalt de bediening een doekje om over de tafel te halen voor het dessert. Hij komt terug met een doekje dat ooit geel was en je eetlust verdwijnt als daar nog wat van over was. Waar je net bijna een uur moest wachten, staat je dessert één minuut later op tafel. Gelukkig heb je daar nu vast meteen plek voor.
9. Optyfen gauw.
Het eten was een aanfluiting en dan ben je over de service nog niet eens begonnen. Gelukkig is het na borrelen wel gezellig, al wordt er na 10 minuten alvast een gereserveerd bordje op tafel getyfd. Met andere woorden of je even wilt betalen en op kan tyfen.
10. Sterf lekker met je kuttent
Je krijgt de bon gepresenteerd en je wilt pinnen. Je geeft geen fooi, omdat alles gewoon ronduit kut was. Als je gepind hebt en de bediening merkt dat je geen fooi geeft, rukt hij de pinautomaat uit je handen alsof hij met je wilt vechten. Je staat eindelijk buiten en je klaagt nog even hoe kut alles was. De tent, de service, het eten en eigenlijk alles was kut. Als echte Nederlanders zeiken we nog even lekker een tijdje door over alles. Om vervolgens twee maanden later weer in exact dezelfde tent te gaan eten.
